مشکل باورنکردنی “آقای بازیگر”
جعفر دهقان بازیگر سینما و تلویزیون در مصاحبه هود گفت که خانه ندارد و مستاجر زنش است.
به گزارش وقت صبح ، جعفر دهقان بازیگر سینما و تلویزیون را از بازی در «مردان آنجلس» فرج الله سلحشور و «مریم مقدس» شهریار بحرانی گرفته تا بازی در «مختارنامه »داوود میرباقری و «بوی پیراهن یوسف» ابراهیم حاتمی‌کیا می‌شناسیم.
بازیگری که با ۶۱ سال سن و پس از بازی در تعداد زیادی و فیلم سینمایی و سریال تلویزیونی، هنوز از نداشتن خانه گله مند است. با توجه به اعتراض و دغدغه هنرمندان در زمینه قیمت مسکن نداشتن خانه و قیمت روز افزون مسکن، جعفر دهقان اوضاع هنرمندان را بسیار نا‌به‌سامان می‌داند .
او معتقد است که هیچ دوره‌ای وجود نداشته است که فردی که روی کار می‌آید به هنرمندان توجه کند و اوضاع آنها را بهبود بخشد، بلکه هرکسی که روی کار آمده است فقط وعده داده است و نتوانسته امنیت مالی مورد نیاز را فراهم کند.
به همین بهانه به گفت‌و گو با این بازیگر پیشکسوت نشستیم که در ادامه می‌خوانید:
مهم‌ترین دغدغه و مسئله مردم و هنرمندان چیست؟
هرکسی که روی کار آمد بسیار وعده داد اما هیچ کدامشان عمل نکردند و وضعیت هنرمندان روز به روز بدتر شد. نه تنها وضعیت هنرمندان بلکه وضعیت همه بدتر شد.
کسی مسکن ندارد، امنیت مالی اقتصادی ندارد واقعا این‌ها جزو اولین مواردی است که یک انسان باید بتواند تامین کند. حرف ما بی تاثیر است هرچه بگوییم کسی به آن توجه نمی‌کند.
دوره‌ای وجود داشته که توجه ویژه‌ای به هنرمندان شود؟
وضعیت هنرمندان هیچ وقت آنطور که باید و شاید خوب نبوده است و هیچ‌وقت به آنها توجه کافی نشده است.
کدام یکی از مسئولان کاری برای ما انجام دادند؟ حتی فرضا یک قطعه زمین را در بیابان‌های قم به ما ندادند که خودمان تصمیم بگیریم برای آن یک کاری بکنیم.
خودتان مسکن دارید؟
من مسکن ندارم، در منزل همسرم سکونت دارم، ایشان مسکن دارند و من مستاجر همسرم هستم. با ۶۱ سال سن هنوز خودم خانه ندارم.
در حال حاضر قیمت مسکن هم جزو یکی از دغدغه‌های شماست؟
مگر می‌‌توان نسبت به قیمت خانه بی تفاوت بود؟ ما دائم پول جمع می‌کنیم تا می‌خواهیم یک اقدامی انجام دهیم همه چیز گران و قیمت آنها ده برابر می‌شود.
در حال حاضر توقع دارید که چه خدمتی به هنرمندان شود؟
من که در حال حاضر هیچ امیدی برای خانه دار شدن ندارم همین‌قدر که بتوانم شکم زن و بچه‌ام را سیر نگه دارم و شب یک جایی را پیدا کنم تا سرم را با آرامش روی بالش بگذارم و صبح بروم دنبال یک لقمه نان حلال برای من کافی است و خدایم را هم شکر می‌گویم.
